خدمات ساختماني و مصالح ساختماني سبك

الوارهاي بازيافتي
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد

الوار بازيافتي، چوب به عمل آمده‌است كه از چوب‌هاي بكر و اوليه براي مصارف ديگر بازيافت مي‌شود. بيشتر الوارهاي بازيافتي از كنده‌ها و تخته‌هاي بدست آمده از طويله‌هاي قديمي، كارخانه‌ها و انبارها به دست مي‌آيد. هر چند كه برخي از شركت‌ها چوب‌ها را از ساختارهاي جديدتري مانند واگن باري معادن زغال‌سنگ و بشكه‌هاي شراب به دست مي‌آورند. الوارهاي قديمي و بازيافتي عمدتاً به عنوان دكوراسيون ساختمان‌هاي مسكوني به كار مي‌روند، به طور مثال به عنوان ديوار پوش، ديتيل‌هاي اجرايي، كابينت، مبلمان و پاركت و كفپوش و ... .

محتويات

    ۱ منابع چوب
    ۲ فوايد
    ۳ صنعت الوارهاي بازيافتي
    ۴ ليد (به انگليسي: LEED)
    ۵ مضرات
    ۶ منابع

منابع چوب

در ايالات متحده آمريكا، زماني نقش چوب به عنوان اصلي‌ترين متريال ساختمان‌ها بود. چون محكم بود و در عين حال ارزان و فراوان. امروزه بسياري از اين چوب‌ها كه زماني فراوان بود فقط در مقادير زيادي از طريق بازيافت قابل دسترس مي‌باشند. يكي از چوب‌هاي معمول براي بازيافت، چوب درخت كاج سوزني مي‌باشد كه در طول انقلاب صنعتي براي ساختن كارخانه‌ها و انبارها استفاده مي‌شد. درخت كاج سوزني برگ زماني عملكردي‌ترين چوب براي ساخت و ساز در آمريكا بود. مدت زمان زيادي براي رشد اين درخت لازم بود (۲۰۰تا ۴۰۰ سال) وبلندوكشيده بود و يك قابليت ذاتي در دفع حشرات و قارچ‌ها داشت و مهم تر از ان اينكه كه بسيار فراوان بود. اين درخت در جنگل‌هاي انبوه و پرپشت رشد مي‌كرد كه مساحت آن بيش از ۳۶۰۰۰۰ كيلومتر مربع بود.

چوب‌هاي ديگري كه در ساختمان طويله‌ها و ساختمان‌هاي ديگر استفاده مي‌شد صنوبر از خانواده سكويا بود كه در ايالت متحده آمريكا رشد مي‌كرد و شاه بلوط آمريكايي بود. در شروع سال ۱۹۰۴ آفت شاه‌بلوط در سراسر آمريكا پخش شد و ميليون‌ها شاه بلوط را از بين برد، بنابراين زماني كه اين چوب‌ها بي‌مصرف شد منبعي شد براي الوارهاي بازيافتي. اما بعداً چوب‌هاي كمتري براي مصرف دوباره وجود داشت. با بررسي و رديابي كرم‌ها در شاه‌بلوط آمريكايي مي‌توان فهميد كه چوب آفت دارد يا خير. حضور كرم‌ها نشان مي‌دهد كه اين چوب‌ها بعد از مرگشان توسط آفت‌ها قطع شده‌اند.

طويله‌ها به عنوان يكي از منابع اصلي الوارهاي بازيافتي در آمريكا به شمار مي‌آيد. اين ساختارها در طول قرن ۱۹ به صورت تيپيكال از درختاني كه در محدودهٔ زمين آن بنا يا خارج از محدوده آن وجود داشته ساخته مي‌شد. آنها معمولاً تركيبي بود از چوب درختان بلوط، بلوط قرمز، صنوبر، گردو و كاج، اندازهٔ تيرهاي اين ساختمان‌ها محدود بود به توان نيروي انساني و حيوانات در جابه‌جايي آن، چوب‌ها يا با اره و دستي بريده مي‌شد يا به وسيله تيشه به صورت چهارگوش و صاف. مهاجران اوليه چوب درخت بلوط را از روي تجربه‌اي كه از چوب درخت بلوط اروپايي داشتند مي‌شناختند. به زودي بلوط قرمز، سفيد، سياه، شرابي، بيد، يشمي، سوزني و تيغي بريده و در ساخت انبارها استفاده شد.

ساختمان آسياب‌ها در جنوب شرق آمريكا منابع فراوان براي چوب‌هاي بازيافتي مي‌باشد. برخي از اين ساختمان‌ها و تشكيلات مساحتي بيش از يك ميليون فوت مربع را اشغال مي‌كنند و مي‌توانند ۳ تا ۵ برابر آن مساحت را در كف ساختمان پوشش دهد. اين ساختمان‌ها معمولاً هيچگونه صرفه اقتصادي براي بازسازي و دوباره استفاده كردن ندارند و مي‌توانند خطري تهديد كننده براي آتش‌سوزي باشند و ممكن است درجات مختلفي از پاكسازي را نياز داشته باشند. بازيافت الوارها و تخته‌هاي حاصل از آسياب‌هاي متعدد، اين متريال‌ها را دوباره وارد چرخه مصرف مي‌كند به جاي اين كه اين متريال‌ها و تركيبات بلا استفاده بر روي سطح زمين رها شوند.

منبع ديگري براي چوب‌هاي بازيافتي جداره‌هاي برفگير قديمي هستند. در پايان كارايي آنها به عنوان نگهدارنده برف، يك منبع دائمي و مستحكم و قابل اعتماد براي چوب‌هاي بازيافتي مي‌باشند. در بسياري از نقاط آب حاوي چوب‌هاي اين جداره‌ها مي‌باشد كه به طور طبيعي در آب مي‌افتند. اين چوب‌ها احتياج به نگهداري را كم مي‌كنند و همچنين خطر متساعد شدن گازهاي سمي حاصل از مخلوط كردن چوب‌هاي مختلف براي بازيافت را نيز كم مي‌كنند.

ساير چوب‌هاي مورد استفاده سكويا، افرا، درخت داگلاس، گردو، گردوي آمريكايي، بلوط سفيد، قرمز و كاج سفيد مي‌باشد.

همچنين يك منبع خوب ديگر براي چوب‌ها، رودخانه‌هايي است كه زماني در زمين‌هاي اطراف آن افرادي كه سالها در آن زندگي مي‌كردند مي‌باشد كه حاوي چوب‌هايي است كه از آن براي ساخت قايق و كفپوش و مبلمان استفاده مي‌كردند.
فوايد

الوارهاي بازيافتي به دلايل مختلفي شهرت دارند: اين دلايل شامل ظاهر خاص چوب، اختصاص به ساختمان‌هاي سبز، خاستگاه آن، خصوصيات فيزيكي آن از جمله مقاومت چوب، مقاومت در برابر تغييرات، پايداري و ماندگاري مي‌باشد. علت استقامت بالاي اين چوب‌ها بر مي‌گردد به اين كه چوب‌هايي كه از آنها براي الوارهاي بازيافتي استفاده مي‌شود در زماني رشد كردند كه آلودگي هوا كم بود (تا قرن ۲۰) و برخي از اين چوب‌ها از درخت‌هايي استخراج شد كه اين درخت‌ها زماني رشد كرده بودند كه هيچ انساني در آن زمان وجود نداشت.

الوارهاي بازيافتي مي‌تواند به صورت تخته‌هايي پهن‌تر از الوارهاي جديد بريده شود و بسياري از شركت‌ها ادعا مي‌كنند كه محصولات آن‌ها در برابر الوارهاي جديد مقاوم تر است؛ و اين به دليل آن است كه اين چوبهاي بازيافتي در معرض تغييرات رطوبتي زياد براي مدت طولاني قرار گرفته‌اند و به همين دليل مقاوم تر مي‌باشند كه به همين دليل اين چوبها براي استفاده در سيستم‌هاي تشعشعي بسيار مناسبند. در برخي موارد الوارهايي كه تخته‌ها از آن به دست مي‌آمد از قبل به صورت طبيعي فشرده و منبسط شده بودند. انرژي تشعشعي با فركانس‌هاي پايين خود و اثرات همرفتي خود بر پوشش‌هاي چوب كف اثرات يكساني اند. اما اين تأثيرات بر چوب‌هاي بازيافتي بسيار كمتر از چوب‌هاي تازه بريده شده هستند به دليل اين كه اين چوب‌ها در طول يك سري چرخه قبلاً اين شرايط را تحمل كرده‌اند.
صنعت الوارهاي بازيافتي

صنعت الوارهاي بازيافتي در طول سالهاي ۱۹۸۰ در ايالت وست كست (به انگليسي: West Coast) زماني كه جحم زيادي از چوب‌هاي نرم براي مصرف دوباره وجود داشت عزم خود را جزم كرد و شروع به كار كرد. اين صنعت به دنبال افزايش نگراني در مورد تأثيرات قطع درختان در محيط و كاهش كيفيت چوب‌هاي جديد رشد كرد. در ايالت ايست كست (به انگليسي: East Coast) پيشگامان اين صنعت شروع به فروختن چوب‌ها در طول سال ۱۹۷۰ گرديد اما اين صنعت همچنان كوچك باقي مي‌ماند تا سال‌هاي ۱۹۹۰ كه ضايعات دور ريز افزايش يافت و تجديدپذيري يك آلترناتيو اقتصادي در برابر تخريب شمرد شد. درمي ۲۰۰۳ يك انجمن چوب‌هاي بازيافتي (به انگليسي: Reclaimed Wood Council) شكل گرفت اما در ژانويه ۲۰۰۸ منحل شد و اين به دليل كمبود نيروي انساني بود در زماني كه پخش چوب‌هاي بازيافتي گسترش يافته بود.
ليد (به انگليسي: LEED)

پيشگام در انرژي و طراحي محيطي(ليد) ساختمان‌هاي سبز، يك اتحاديه آمريكايي به نام (USGBC) است كه مكاني است براي طراحي، ساخت و ساز و به وجود آوردن ساختمان سبز. براي گرفتن مدرك پروژه‌ها بايد در درجه اول پيشنيازهاي لازم را داشته باشند و سپس بايد امتيازهاي لازم در ۶ دسته را داشته باشند. اين ۶ دسته عبارتند از: سايت پايدار، كيفيت پايدار، انرژي و جو، متريال و منابع، كيفيت محيط داخلي، ابتكارات و پروسه طراحي.

استفاده از چوب بازيافتي مي‌تواند، امتيازاتي را در راستاي گرفتن مدرك ليد به ارمغان آورد. به دليل اين كه تركيبات چوب‌هاي بازيافتي دوباره بازسازي شده است، كه اين متريال امتياز لازم براي مدرك ليد را دارا است؛ و اين به اين دليل است كه برخي از اين چوبهاي بازيافتي مدرك اتحاديه نظارت بر جنگل‌ها (به انگليسي:Forest Stewardship Council) اف اس سي (به انگليسي: FSC) را دارا مي‌باشد؛ بنابراين مي‌توانند براي گرفتن مدرك ليد واجد شرايط شناخته شوند.
مضرات

از زماني كه اين متريال‌هاي بازيافتي محبوب شد، پيدا كردن منبع آنها دشوار شد. با يك چنين تقاضاي زيادي برخي از فروشنده‌ها سعي كردند چوب‌هاي تازه را مانند چوب‌هاي كهنه قطع كنند.

همچنين اين هم معمول است (البته نه در همه) كه گونه‌هاي مختلف چوب را براي بازيافت از هم تشخيص ندهد. چون گفتن تفاوت در متريال‌هاي قديمي تا زماني كه بريده شوند و داخل آن ديده نشود دشوار است. البته كساني كه در اين زمينه حرفه‌اي هستند در اين زمينه مشكلي ندارد.

چوب‌هاي بازيافتي در برخي موارد داراي قطعه‌هايي فلز در درون خود مي‌باشند مانند قطعه‌هاي خرد شده ميخ؛ بنابراين آسياب كردن متريال‌هاي اين چوب‌ها مي‌تواند تيغه‌هاي رنده، تيغه‌هاي اره و تيغه‌هاي قالب را خراب كند. يك پيشنهاد وجود دارد كه همهٔ فلزها را از چوب‌هاي بازيافتي جدا كنيم اما اين كار هزينه بر و دشوار است چون بايد هر قطعه از چوب را توسط فلزياب چك كنند و سپس به صورت دستي فلزات را از چوبها خارج كنند. اين فرايند قيمت چوب بازيافتي را از چوب‌هاي جديد بيشتر مي‌كند.

بسياري از منابع چوبهاي بازيافتي نمي‌دانند كه اين چوبها در طول عمر خود چگونه با آنها رفتار شده بود. اين عدم قطعيت باعث ايجاد ترس راجع به گازهاي متساعد شده از تركيبات ديگر چوب مانند رنگ شدن توسط سرب يا زنگ‌زدگي و يا مراقبت‌هاي ديگر كه بر روي چوب انجام شده مي‌شود، اين ترس زماني كه اين چوب‌ها در داخل استفاده شوند بيشتر است.
منابع: ويكي پديا و talagostar . com